De stichting Carlot is opgericht in 2000. De werkzaamheden van de stichting concentreren zich op het behoud en in de vaart houden van een van de vijf reddingboten van de Carlot klasse: de Carlot.
Deze boot is gestationeerd als museumschip in de Veerhaven van Terneuzen. Het behoud wordt bekostigd met diverse vaartochten zoals zeehondentochten, asverstrooiingen, begeleiding van zwem- en zeilwedstrijden en deelname aan allerlei nautische evenementen.

De Carlot werd gebouwd op de werf v/h H. Schouten N.V. te Muiden. Zij werd bekostigd uit de nalatenschap van mevrouw Carolina Meyer, die bij testament had bepaald dat aan de boot de naam Carlot moest worden gegeven.

De Carlot, en haar zusterschepen Bernard van Leer (1965), Gebroeders Luden (1965), Johanna Louisa (1968) en Suzanna (1968) zijn zelfrichtende boten van het type Prins Hendrik (1951), doch 4,15 m breed i.p.v. 4,05 m, en zijn als eerste reddingboottype voorzien van een gesloten stuurhuis.
Zij zijn uitgerust met twee Kromhout-dieselmotoren type 8 TS 117 elk 140 pk. De motoren zijn uitgerust met een hydraulische keerkoppeling reductie 3 : l, en de maximum snelheid bedraagt 10,6 knopen.
Bemanning 5 personen; geredden-capaciteit: 120 personen.
Deze boten waren oorspronkelijk alleen voorzien van dichte stuurhuizen. Alle vóór de Carlot gebouwde motorreddingboten hadden minstens één open stuurstand. Weliswaar hebben deze het voordeel, dat de schipper een onbelemmerd uitzicht heeft, maar het nadeel is dat de bemanning slechts gedeeltelijk beschut staat, wat op lange tochten extra veel eist van hun uithoudingsvermogen. Dank zij het dichte stuurhuis wordt het zelfrichtend vermogen nog eens extra vergroot. Zijn namelijk alle deuren in dit stuurhuis gesloten dan vormt de “luchtbel” in het stuurhuis een zo grote opdrijvende kracht dat de boot eigenlijk niet meer kan omslaan. Bij de kantelproef met gesloten deuren richtte de boot zich onmiddellijk en was na 6 seconden weer in haar normale stand. Bij open deuren duurde het ± 50 seconden alvorens de boot zichzelf had gericht.

Vanaf 1976 zijn de boten van het type Carlot voorzien van een ‘flying bridge’, een kleine open stuurstand om een beter zicht rondom te hebben.
In haar 39 dienstjaren maakte de Carlot 579 reddingstochten vanaf het waddeneiland Terschelling. Daarbij werden 799 mensen, negen katten, een hond en een duif gered.